Türkiye Ekonomisi

Dünya Ekonomisi

Osmanlı Ekonomisi

Finansal Ekonomi

İşletme Ekonomisi

Hizmet Ekonomisi

Kalkınma Ekonomisi

Tarım Ekonomisi

Borsa ve Yatırım

Ekonomi Sözlüğü

Ekonomi Ders Notları

Ekonomi Düşünürleri

Genel Ekonomi Soruları

Özel İstatistik Arşivi

Özel İktisat Konuları

Açık Öğretim İktisat

Ekonomi Kurumları

Kamu Yönetimi

Kamu (Devlet) Maliyesi

Sigortacılık Konuları

Türkiye İktisat Tarihi

Yeraltı Ekonomisi

Kredi Kartı Piyasası

Gelişmekte Olan Ülkeler

Finansal Piyasalar

Kent Ekonomisi

Liberalizm

Forex Piyasaları

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Optimum (en iyi) Kuruluş Yeri Seçiminde Kullanılan Yöntemler

Kuruluş yeri seçimi sorununu çözümlemeye yönelik sistematik çalışmaların ilk kez 1826 yılında Alman ekonomistlerinden J.H.Von Thunen tarafından başlatıldığı ve bu çalışmaların 1909 yılında Alfred VVeber tarafından yoğunlaştırıldığı ileri sürülmektedir(1).

İkinci Dünya savaşından sonra doğrusal programlama, girdi-çıktı analizleri ve daha sonra dinamik programlama gibi yöneylem teknik­lerinin gelişmesiyle en uygun kuruluş yeri matematiksel yaklaşımlarla belirlenmeye başlamıştır. Matematiksel programlamayla kuruluş yeri­ni belirlemede yardımcı olan bilim adamları arasında F.L. Hitchcook, W.J. Baumol, P. VVolfe, W. Isard, L. Moses, A. Kuehn, M.J. Hamburger Efroymson ve Ray gibilerini sayabiliriz.

Yukarıda sözü edilen bilim adamları, belli ölçütlere göre üretim birimlerinin en uygun veya optimum kuruluş yerlerini saptamaya yönelik çeşitli yöntemler geliştirmişlerdir. İkinci Dünya Savaşına ka­dar kullanılan, bu yöntemler "Geleneksel Kuruluş Yeri Seçimi Yöntemleri" ve II. Dünya Savaşından sonra yöneylem tekniklerine da­yanan yöntemler de "Çağdaş Kuruluş Yeri Seçimi Yöntemleri" diye iki grupta sınıflandırılır.

1-   Geleneksel   Kuruluş   Yeri   Seçimi   Yöntemleri

Optimum kuruluş yerini saptamaya yönelik geleneksel kuruluş yeri yöntemleri geliştirildikleri çağın gereği olarak, bir takım analitik geometri, grafik ve diferansiyel hesap tekniklerinden öteye gitmemek­tedir. Bu yöntemlerden en önemlileri, Alfred VVeber (1904) tarafından ortaya atılan;

a.     Kuruluş Yeri Üçgeni,
b.
   Eş Maliyet Eğrileri,  yöntemleridir.

Kuruluş yeri üçgeni oldukça basit bir yaklaşımdır. Burada bir fabrikanın kurulabileceği 3 adet aday kuruluş yeri ve bir adet tüketim merkezi vardır. Cebirsel hesaplamalar sonucu aday kuruluş yerlerin­den optimum olanı (optimum kuruluş yeri), tüketim merkezine ulaştırma maliyetleri en düşük olan yer olarak seçilmektedir.

Eş   maliyet   eğrileri   yaklaşımında, ulaştırma maliyetleri yanında

enerji maliyeti, işçi ücretleri ve yöresel vergiler toplamından oluşan toplam maliyetleri minimum kılan aday kuruluş yeri optimum kuruluş yeri olarak belirlenmeye çalışılmıştır. Optimum kuruluş yerinin belirlenmesinde bir tüketim merkezi yanında hammadde tedarik noktaları da öz önüne alınmıştır. Eş maliyet eğrileri yaklaşımı daha sonra W. Isard ve M.L. Moses tarafından daha gerçekçi bir zemine oturtulmaya çalışılmıştır.

Geleneksel kuruluş yeri seçimi yöntemleri uygulamada pek çok yönden yetersiz kaldıkları  için bunlar üzerinde ayrıntılı durmayı gerekli görmüyoruz.  Zira  bir yandan,  problem  modeline  katılabilecek hammadde tedarik ve tüketim merkezi sayıları son derece kısıtlı kal-maktadır. Bu durum, geleneksel yöntemlerin gerçek problemlere uygu-lanabilmesini  engeller.   Öte   yandan,   modeller  maliyetleri   ele   alma açısından da yetersizdir. Ulaştırma maliyetleri dışında üretim ve sv. maliyetler modellere dahil edilememektedir.

2-   Çağdaş   Kuruluş   Yeri   Seçimi   Yöntemleri

1940'lardan itibaren yöneylem tekniklerinin gelişmesi ve özellikle 1950'lerden sonra bilgisayarların uygulamaya konulması ile geleneksel kuruluş yeri seçimi yöntemlerinden farklı olan yeni yöntemlerin ve modellerin geliştirilmesi olanaklı olmuştur. Çağdaş model ve yöntemlerin üstünlüğü iki noktada toplanabilir.

a.               Kurulacak üretim birimlerine hammadde ve yardımcı madde temin edebilecek çok sayıda tedarik (kaynak) noktası, çok sayıda aday kuruluş yeri ve tüketim merkezini içeren gerçek problemlerin çözümünü olanaklı kılmaları,

b.               Ulaştırma maliyetleri dışında üretim ve yatırım maliyetleri gibi çeşitli maliyet bileşenlerini, kârlılık ve diğer öğeleri modeller içine sokabilmeleridir.

Başlıca çağdaş kuruluş yeri seçimi model ve yöntemleri arasında şunları   sayabiliriz:

1.        Ulaştırma modeli (Transportation model)
2.
       
Doğrusal programlama modeli (Lineer programming model)
3.
       
Karma tam sayılı programlama modeli (Mixed - Integer Prog­ramming)
4.
       
Dinamik programlama modeli
5.
       
Deneme ve Simulâsyon yöntemleri

6.      Karşılaştırmalı Yöntemler 

a.     Aday kuruluş yerini etkileyen faktörlerin karşılaştırılması
b.
     Aday kuruluş yerleri maliyetlerinin karşılaştırılması
c.
     Aday kuruluş yerleri kârlılıklarının karşılaştırılması

Uygulanabilirlik açısından bunlar içinde en önemli olanları; başta doğrusal programlama yöntemine dayalı ulaştırma modeli, doğrusal programlama modeli ve özellikle karma-tamsayılı model olmak üzere en son sıraladığımız karşılaştırmalı yöntemlerdir. Uygulamada son yıllarda en yaygın kullanılanı "karma tamsayı programlama modeli" ve özellikle Land-Doing tarafından geliştirilen Dal ve Sınır Algoritması (Branch and Bound Algoritm)'dır(1). Doğrusal programlama ve bunun özel bir durumu olan "karma tamsayılı programlama"; işletmecilik bi­liminde optimum kuruluş yeri seçimi sorunu yanında kapasite planla­ması (işletme büyüklüğü ve kuruluş yeri), sermaye bütçelemesi, üretim planlaması, personel atamasında, optimum sipariş hacmi ve pa­zarlama kanallarının seçimi konularında son yıllarda uygulamaya başlanmıştır.

Karşılaştırmalı yöntemler dışında sıraladığımız diğer kuruluş yeri seçimi yöntemi ve modellerinin anlaşılması yüksek düzeyde ma­tematik bilgisini ve bilgisayar programlamayı gerektirdiği için, biz bu­rada sadece "karşılaştırmalı yöntemler" üzerinde duracağız.

Karşılaştırmalı     Yöntemler

a.    Faktörlerin   Karşılaştırılması   ve   Ağırlık   Yöntemi

Bir üretim biriminin kurulabileceği alternatif kuruluş yerlerinden veya farklı aday kuruluş yerlerinden hangisinin en uygun yada opti­mum kuruluş yeri olacağını belirlemede yardımcı olan yöntemlerden birisi, aday kuruluş yerlerini etkileyen faktörlerin birbirleri ile karşılaştırılması esasına dayanır. Bu yöntem üç aşamada uygulanır:

1.
       
Birinci aşamada, her bir aday kuruluş yerinin her faktörden aldıkları puan veya ağırlık belirlenir.
2.
       
İkinci aşamada,   aday kuruluş yerlerinin her faktörden aldıkları puanlar toplanır veya her bir aday kuruluş yerinin toplam faktör puanları hesaplanır.
3.
       
Üçüncü aşamada, toplam puanlara göre en yüksek puana sahip olan aday kuruluş yeri en uygun veya optimum kuruluş yen olarak seçilir. 

Böyle bir derecelendirme ve hesaplamanın yapılmasında, kuruluş yerini etkileyici faktörlerin puanlarının veya ağırlıklarının saptanması en önemli bir konudur. Puan verilmesindeki yanılgılar yanlış bir kuru­luş yeri seçimine neden olur.

Bu yöntemin uygulanmasına örnek verebilmek için, bir işletmenin 3 aday kuruluş yerinden hangisini seçmesinin uygun olacağını belirt­meye çalışalım. Tablo 16'da görüldüğü gibi aday kuruluş yerleri İzmir, İstanbul ve Ankara olsun ve kuruluş yerlerini etkileyen faktörlere et­kinlik derecesine göre 0 - 20 arasında puanlar veya ağırlıklar verile-bilsin.

Tablo 16'da kurulması düşünülen işletmeyi etkileyen kuruluş yeri faktörleri, birinci sütunda önem derecesine göre 0 - 20 arasındaki değerlere göre puanlanmıştır. Sözü edilen faktörlerden pazar, taşıma, su ve enerji-yakıt durumlarının kuruluş yerini önemli derecede etkile­dikleri; buna karşılık iklim koşulları ve işgücü durumunun fazla etkili olmadıkları görülmektedir. Her bir faktör için, İzmir, İstanbul ve An­kara gibi üç aday kuruluş bölgesinin aldığı değerler veya puanlar ayrı ayrı   belirlenmiştir.

Optimum kuruluş yerini saptamada sözü edilen "karşılaştırmalı yöntemlerden" en anlamlı olanı, kuşkusuz maliyetler yanında satış ge-lirlerini göz önünde bulunduran "kârlılıkların karşılaştırılması' yöntemidir. Ancak bu yöntemin uygulanabilirliği oldukça kısıtlıdır. Zira bu yöntem, birden fazla aday kuruluş yerlerine ilişkin maliyet ve satış gelirleri öğelerinin sağlıklı bir biçimde tahminlenmesini gerektirir. Daha önce belirttiğimiz gibi, maliyetlere oranla satış gelirlerinin önceden saptanması, özellikle piyasanın dengesiz olduğu ortamlarda, çok güç ve hatta olanaksız olmaktadır. Kuruluş yerini etkileyen faktörlerin karşılaştırılması yönteminin kaba bir yöntem olduğu gö7 önüne alınırsa, bu yöntemlerden uygulanma açısından en sağlıklı olanı "maliyetlerin karşılaştırılması" yöntemidir. Ancak, çok fazla sayıda aday kuruluş yeri söz konusu olduğunda, açıklamaya çalıştığımız bu son üç yöntemde yetersiz kalır. Bu durumda uygulanabilirlik açısından doğrusal programlama modeli ve özellikle bunun özel bir durumu olan karma tam sayılı modelin kullanılması kaçınılmaz olur. 

 

Aday     Kuruluş   Yerinin      Kârlılıklarının   Karşılaştırılması

Üretim  Maliyetleri,  Satışlar,

Kâr

Aday

Kuruluş Yerleri

 

A (103 TL.)

B(103TL.)

C(103TL.)

1.  Satışlar

 

 

 

 

Yıllık Satışlar

 

180.000

180.000

180.000

Satış  Masrafları

 

20.000

18.000

22.000

2.  Üretim  Maliyetleri

 

 

 

 

Hammadde

 

40.000

45.000

38.000

İşçilik

 

35.000

33.000

32.000

Taşıma

 

18.000

16.000

12.000

Enerji, Su

 

9.000

12.000

12.000

Diğer Kalemlar

 

5.000

6.000

6.000

Sabit  Maliyetler

 

8.000

8 000

8.000

Toplam Üretim  Maliyetleri

 

115.000

120.000

108.000

3.Toplam   Maliyet

 

 

 

 

(Satış Mas. + Top.Uretim Mal.)

135.000

138.000

130.000

4. Yılık Kâr

 

 

 

 

(Satışlar - Toplam Maliyet)

 

45.000

42.000

50.000

5. Sabit Yatırım Harcaması

 

150.000

150.000

150.000

Yatırımın Kârlılık Oranı

% 30

% 28

%   33,33

 

 

Anasayfa - İktisat - Makale - Ekonomi - Borsa - İstatistik - Türkiye Ekonomisi - Ekonomi Sözlüğü - Gizlilik Politikası

Sağlık Bilgileri