Optimum (en iyi) Kuruluş Yeri
Seçiminde
Kullanılan Yöntemler
Kuruluş yeri seçimi sorununu çözümlemeye yönelik
sistematik çalışmaların ilk kez 1826 yılında Alman
ekonomistlerinden J.H.Von Thunen tarafından
başlatıldığı ve bu çalışmaların 1909 yılında Alfred
VVeber tarafından yoğunlaştırıldığı ileri
sürülmektedir(1).
İkinci Dünya
savaşından sonra doğrusal programlama, girdi-çıktı
analizleri ve daha sonra dinamik programlama gibi
yöneylem tekniklerinin gelişmesiyle en uygun
kuruluş yeri matematiksel yaklaşımlarla belirlenmeye
başlamıştır. Matematiksel programlamayla kuruluş
yerini belirlemede yardımcı olan bilim adamları
arasında F.L. Hitchcook,
W.J. Baumol, P.
VVolfe, W. Isard, L. Moses, A. Kuehn, M.J. Hamburger
Efroymson ve Ray gibilerini sayabiliriz.
Yukarıda sözü
edilen bilim adamları, belli ölçütlere göre üretim
birimlerinin en uygun veya optimum kuruluş
yerlerini saptamaya yönelik çeşitli yöntemler geliştirmişlerdir.
İkinci Dünya Savaşına kadar kullanılan, bu
yöntemler "Geleneksel
Kuruluş
Yeri Seçimi Yöntemleri" ve II. Dünya Savaşından
sonra yöneylem tekniklerine dayanan yöntemler de
"Çağdaş Kuruluş Yeri Seçimi Yöntemleri" diye iki
grupta sınıflandırılır.
1-
Geleneksel Kuruluş Yeri Seçimi Yöntemleri
Optimum kuruluş
yerini saptamaya yönelik geleneksel kuruluş yeri
yöntemleri geliştirildikleri çağın gereği olarak,
bir takım analitik geometri, grafik ve diferansiyel
hesap tekniklerinden öteye gitmemektedir. Bu
yöntemlerden en önemlileri, Alfred VVeber (1904)
tarafından ortaya atılan;
a.
Kuruluş Yeri
Üçgeni,
b. Eş
Maliyet Eğrileri, yöntemleridir.
Kuruluş yeri üçgeni
oldukça basit bir yaklaşımdır. Burada bir fabrikanın
kurulabileceği 3 adet aday kuruluş yeri ve bir adet
tüketim merkezi vardır. Cebirsel hesaplamalar sonucu
aday kuruluş yerlerinden optimum olanı (optimum
kuruluş yeri),
tüketim merkezine ulaştırma maliyetleri en
düşük olan yer olarak seçilmektedir.
Eş maliyet
eğrileri yaklaşımında, ulaştırma maliyetleri
yanında
enerji maliyeti, işçi ücretleri ve yöresel vergiler toplamından oluşan
toplam maliyetleri minimum kılan aday kuruluş yeri
optimum kuruluş yeri olarak belirlenmeye
çalışılmıştır. Optimum kuruluş yerinin
belirlenmesinde bir tüketim merkezi yanında hammadde
tedarik noktaları da öz önüne alınmıştır. Eş maliyet
eğrileri yaklaşımı daha sonra W. Isard ve M.L. Moses
tarafından daha gerçekçi bir zemine oturtulmaya çalışılmıştır.
Geleneksel kuruluş
yeri seçimi yöntemleri uygulamada pek çok yönden
yetersiz kaldıkları için bunlar üzerinde ayrıntılı
durmayı gerekli görmüyoruz. Zira bir yandan,
problem modeline katılabilecek hammadde tedarik ve
tüketim merkezi sayıları son derece kısıtlı
kal-maktadır. Bu durum, geleneksel yöntemlerin
gerçek problemlere uygu-lanabilmesini engeller.
Öte yandan, modeller maliyetleri ele alma
açısından da yetersizdir. Ulaştırma maliyetleri
dışında üretim ve sv. maliyetler modellere
dahil edilememektedir.
2- Çağdaş
Kuruluş Yeri Seçimi Yöntemleri
1940'lardan
itibaren yöneylem
tekniklerinin gelişmesi ve
özellikle
1950'lerden sonra bilgisayarların uygulamaya
konulması ile geleneksel kuruluş yeri seçimi
yöntemlerinden farklı olan yeni yöntemlerin ve
modellerin geliştirilmesi olanaklı olmuştur. Çağdaş
model ve yöntemlerin üstünlüğü iki noktada
toplanabilir.
a.
Kurulacak üretim birimlerine hammadde ve yardımcı
madde temin
edebilecek çok sayıda tedarik (kaynak) noktası, çok
sayıda aday kuruluş yeri ve tüketim merkezini
içeren gerçek problemlerin çözümünü olanaklı
kılmaları,
b.
Ulaştırma maliyetleri dışında üretim ve yatırım
maliyetleri gibi çeşitli maliyet bileşenlerini,
kârlılık ve diğer öğeleri modeller içine
sokabilmeleridir.
Başlıca çağdaş kuruluş yeri seçimi model ve
yöntemleri arasında
şunları
sayabiliriz:
1.
Ulaştırma modeli (Transportation model)
2.
Doğrusal programlama modeli (Lineer programming
model)
3.
Karma tam sayılı programlama modeli (Mixed - Integer
Programming)
4.
Dinamik programlama modeli
5.
Deneme ve Simulâsyon yöntemleri
6.
Karşılaştırmalı Yöntemler
a. Aday
kuruluş yerini etkileyen faktörlerin
karşılaştırılması
b. Aday
kuruluş yerleri maliyetlerinin karşılaştırılması
c. Aday
kuruluş yerleri kârlılıklarının karşılaştırılması
Uygulanabilirlik açısından bunlar içinde en önemli
olanları; başta
doğrusal
programlama yöntemine dayalı ulaştırma modeli,
doğrusal programlama modeli ve özellikle
karma-tamsayılı model olmak üzere en son
sıraladığımız karşılaştırmalı yöntemlerdir.
Uygulamada son
yıllarda en yaygın kullanılanı "karma tamsayı
programlama modeli" ve özellikle Land-Doing
tarafından geliştirilen Dal ve Sınır Algoritması (Branch
and Bound Algoritm)'dır(1). Doğrusal programlama ve
bunun özel bir durumu olan "karma tamsayılı
programlama"; işletmecilik biliminde optimum
kuruluş yeri seçimi sorunu yanında kapasite
planlaması (işletme büyüklüğü ve kuruluş
yeri),
sermaye bütçelemesi,
üretim
planlaması, personel atamasında, optimum sipariş
hacmi ve pazarlama kanallarının seçimi
konularında son yıllarda uygulamaya başlanmıştır.
Karşılaştırmalı
yöntemler dışında sıraladığımız diğer kuruluş yeri
seçimi yöntemi ve modellerinin anlaşılması yüksek
düzeyde matematik bilgisini ve bilgisayar
programlamayı gerektirdiği için, biz burada sadece
"karşılaştırmalı yöntemler" üzerinde duracağız.
Karşılaştırmalı
Yöntemler
a.
Faktörlerin Karşılaştırılması ve
Ağırlık
Yöntemi
Bir üretim
biriminin kurulabileceği alternatif kuruluş
yerlerinden veya farklı aday kuruluş yerlerinden
hangisinin en uygun yada optimum kuruluş yeri
olacağını belirlemede yardımcı olan yöntemlerden
birisi, aday kuruluş
yerlerini
etkileyen faktörlerin birbirleri ile
karşılaştırılması esasına dayanır. Bu yöntem üç
aşamada uygulanır:
1.
Birinci aşamada, her bir aday kuruluş yerinin her
faktörden aldıkları puan veya ağırlık belirlenir.
2.
İkinci aşamada, aday kuruluş yerlerinin her
faktörden aldıkları puanlar toplanır veya her bir
aday kuruluş yerinin toplam faktör puanları
hesaplanır.
3.
Üçüncü aşamada, toplam puanlara göre
en yüksek puana sahip
olan aday kuruluş
yeri en uygun veya optimum kuruluş yen olarak
seçilir.
Böyle bir derecelendirme ve hesaplamanın
yapılmasında, kuruluş
yerini etkileyici
faktörlerin puanlarının veya ağırlıklarının
saptanması en önemli bir konudur. Puan
verilmesindeki yanılgılar yanlış bir kuruluş yeri
seçimine neden olur.
Bu yöntemin
uygulanmasına örnek verebilmek için, bir işletmenin
3 aday kuruluş yerinden hangisini seçmesinin uygun
olacağını belirtmeye çalışalım. Tablo 16'da
görüldüğü gibi aday kuruluş yerleri İzmir, İstanbul
ve Ankara olsun ve kuruluş yerlerini etkileyen
faktörlere etkinlik derecesine göre 0 - 20 arasında
puanlar veya ağırlıklar verile-bilsin.
Tablo 16'da kurulması düşünülen
işletmeyi etkileyen kuruluş yeri faktörleri, birinci
sütunda önem derecesine göre 0 - 20 arasındaki
değerlere göre puanlanmıştır. Sözü edilen
faktörlerden pazar, taşıma, su ve enerji-yakıt
durumlarının kuruluş yerini önemli derecede
etkiledikleri; buna karşılık iklim koşulları ve
işgücü durumunun fazla etkili olmadıkları
görülmektedir. Her bir faktör için, İzmir, İstanbul
ve Ankara gibi üç aday kuruluş bölgesinin aldığı
değerler veya puanlar ayrı ayrı belirlenmiştir.
Optimum kuruluş
yerini saptamada sözü edilen "karşılaştırmalı
yöntemlerden" en anlamlı olanı, kuşkusuz maliyetler
yanında satış ge-lirlerini göz önünde bulunduran
"kârlılıkların
karşılaştırılması' yöntemidir. Ancak bu
yöntemin uygulanabilirliği oldukça kısıtlıdır. Zira
bu yöntem, birden fazla aday kuruluş yerlerine
ilişkin maliyet ve satış gelirleri öğelerinin
sağlıklı bir biçimde tahminlenmesini gerektirir.
Daha önce belirttiğimiz gibi, maliyetlere oranla
satış gelirlerinin önceden saptanması, özellikle
piyasanın dengesiz olduğu ortamlarda, çok güç ve
hatta olanaksız olmaktadır. Kuruluş yerini etkileyen
faktörlerin karşılaştırılması yönteminin kaba bir
yöntem olduğu gö7 önüne alınırsa, bu yöntemlerden
uygulanma açısından en sağlıklı olanı "maliyetlerin
karşılaştırılması" yöntemidir. Ancak, çok fazla
sayıda aday
kuruluş yeri söz konusu olduğunda, açıklamaya
çalıştığımız bu son üç yöntemde yetersiz
kalır. Bu durumda uygulanabilirlik açısından
doğrusal programlama modeli ve özellikle bunun özel
bir durumu olan karma tam sayılı modelin
kullanılması kaçınılmaz olur.
Aday Kuruluş Yerinin Kârlılıklarının
Karşılaştırılması
Üretim
Maliyetleri, Satışlar, |
Kâr |
Aday |
Kuruluş
Yerleri |
A (103
TL.) |
B(103TL.) |
C(103TL.) |
1.
Satışlar |
|
|
|
|
Yıllık
Satışlar |
|
180.000 |
180.000 |
180.000 |
Satış
Masrafları |
|
20.000 |
18.000 |
22.000 |
2. Üretim
Maliyetleri |
|
|
|
|
Hammadde |
|
40.000 |
45.000 |
38.000 |
İşçilik |
|
35.000 |
33.000 |
32.000 |
Taşıma |
|
18.000 |
16.000 |
12.000 |
Enerji, Su |
|
9.000 |
12.000 |
12.000 |
Diğer
Kalemlar |
|
5.000 |
6.000 |
6.000 |
Sabit
Maliyetler |
|
8.000 |
8 000 |
8.000 |
Toplam
Üretim Maliyetleri |
|
115.000 |
120.000 |
108.000 |
3.Toplam
Maliyet |
|
|
|
|
(Satış Mas.
+ Top.Uretim Mal.) |
135.000 |
138.000 |
130.000 |
4. Yılık
Kâr |
|
|
|
|
(Satışlar -
Toplam Maliyet) |
|
45.000 |
42.000 |
50.000 |
5. Sabit
Yatırım Harcaması |
|
150.000 |
150.000 |
150.000 |
Yatırımın
Kârlılık Oranı |
% 30 |
% 28 |
% 33,33 |
|