Türkiye Ekonomisi

Dünya Ekonomisi

Osmanlı Ekonomisi

Finansal Ekonomi

İşletme Ekonomisi

Hizmet Ekonomisi

Kalkınma Ekonomisi

Tarım Ekonomisi

Borsa ve Yatırım

Ekonomi Sözlüğü

Ekonomi Ders Notları

Ekonomi Düşünürleri

Genel Ekonomi Soruları

Özel İstatistik Arşivi

Özel İktisat Konuları

Açık Öğretim İktisat

Ekonomi Kurumları

Kamu Yönetimi

Kamu (Devlet) Maliyesi

Sigortacılık Konuları

Türkiye İktisat Tarihi

Yeraltı Ekonomisi

Kredi Kartı Piyasası

Gelişmekte Olan Ülkeler

Finansal Piyasalar

Kent Ekonomisi

Liberalizm

Forex Piyasaları

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Mantıksal Pozitivizm 

Çağdaş bilim felsefesi ve bilim metodolojisinin bugünkü tartışma konularının oluşmasında, mantıksal pozitivizm önemli bir dönüm noktasıdır. Mantıksal pozitivizm ifadesi, ilk kez 1931 yılında kendilerini Viyana Çevresi olarak niteleyen bir grup düşünürün görüşlerini ifade etmek üzere A. E. Blumberg ve Herbert Feigl tarafından kullanılmıştır (Redman. 1991. s. 7). Hemen belirtmek gerekir ki. mantıksal pozitivizm ile August Comte (1793-1857) pozitivizmi arasında önemli benzerlikler olmasına karşın, bu iki yaklaşım birbirine karıştırılmamalıdır. Ayrıca matıksal pozitivizmin mantıksal deneycilik ile aynı anlama gelmediğine de dikkat etmek gerekir. Zira mantıksal deneycilik, mantıksal pozitivizmin içinden çıkmasına ve çok etkin olmamasına karşın halen varlığını sürdüren ayrı bir ekoldür (Redman. 1991. s. 7).

Yirminci yüzyılın başlarında Viyana kahvelerinin birinde akşam toplantıları şeklinde başlayan ve daha sonra güçlü bir çevreye dönüşen "W]ener Kreis" de başlıca şu isimler yeralmaktadır: Moritz Schlick (fizikçi). Rudolf Carnap (felsefeci). Friedrich Waisman (o zamanlar öğrenci sonra felsefeci), Herbert Feigl (o zamanlar öğrenci sonra felsefeci), Felix Kaufmann (hukukçu). Victor Kraft (tarihçi). Kurt Gödel (matematikçi). Philipp Frank (fizikçi) Otto Neurath (sosyolog ve iktisatçı). Kari Popper. Ludwîng VVittgenstein. Kari Menger (iktisatçı), H. Hahn (matematikçi). K. Reidemeister (matematikçi), E. Kaila (psikolog), E. Zilsel. B. V. Juhos. H. Neider. G. Bergman. M. Natkin. T. Radokovic (Redman. 1991. s. 7; Ural. 1986. s. 27). 

1929 yılından itibaren Çevrenin etkisi artmaya ve yayılmaya başlamış ve aynı yıl, F. Kraus. H. Reichenbach. A. Hezberg. A. Parseval. W. Dubislav ve K. Grelling tarafından Viyana Çevresi'nin görüşlerinin etkisiyle "Berlin Grubu" oluşturulmuştur (Ural. 1986. s. 27). 

Mantıksal pozitivizmin önemli isimlerinden A. J. Ayer de 1932 yılı Kasım ayında Gilbert Ryle'den M. Schlick'e hitaben yazılmış bir referans mektubu ile çevreye katılmak üzere ViyanaVa gelir ve gruba katılır (Magee, 1985. s. 142). Ayer*in yazdığı Dil. Doğruluk ve Mantık isimli kitabıyla da Çevre, İngilizce bilen dünyaya açılma fırsatı bulur (Ayer, 1984). 

Mantıksal pozitivistler, 20. yüzyılın başlarına kadar baskın düşünce tarzı olarak varlığını sürdüren felsefenin egemenliğini kırarak, insan zihninin önünde bir engel olarak duran metafizik tortuları ayıklamak için felsefeye karşı kesin ve katı bir tavır takınmakla işe başlamışlardı. 1929 yılında yayınladıkları programlarında amaçlarını şöyle ifade ediyorlardı: 

"Amacımız, tek bir bilimin, yani insanlığın edinebileceği tüm bilgileri; fizik ve psikoloji, doğa bilimleri ve edebiyat. felsefe ve özel bilimler gibi birbirinden tamamen ayrı disiplinlere ayırmaksizin içinde toplayan bir bilimin yaratılmasıdır. Bu amaca ulaşmanın yolu Peano. Frege. Whitehead ve Russell'in geliştirmiş oldukları mantıksal çözümleme yöntemi'nin kullanılmasıdır. Bu yöntem, bilimî metafizik sorunlardan ve anlamsız önermelerden arındırmak ve aynı zamanda, doğrudan gözlemlenebilir içeriklerini yani Verilmiş olanı' göstermek yoluyla ampirik bilimin anlamını, kavramlarını ve önermelerini açıklığa kavuşturmaktır" (Johansson. 1982, s. 13).

 

 

Anasayfa - İktisat - Makale - Ekonomi - Borsa - İstatistik - Türkiye Ekonomisi - Ekonomi Sözlüğü - Gizlilik Politikası

Sağlık Bilgileri